ببینید| خداحافظی تلخ علی نصیریان از دنیای بازیگری؛ دیگر جسمم یاری نمی‌کند

اواسط دهه 80 برای خرید ساز در منزل یکی از سازسازان خوب آن زمان ؛ در فرحزاد بودم . زنگ منزل ایشان زده شد استاد نصیریان برای تحویل گرفتن سازی که از قبل سفارش داده بود داخل شد . بقدری متانت و افتادگی و بزرگواری داشتند که قابل وصف نبود . حدود نیم ساعت در آنجا بودند . جمع را به آوازی لطیف و گرم و گیرا در درآمد بیات ترک میهمان کردند با این بیت از شهریار :
پیرم و گاهی دلم یاد جوانی میکند !
بلبل طبعم هوای نغمه خوانی میکند !!!!
جوانی و نغمه خوانی را طوری ادا کردند که انگار به شخص ! اشاره دارد نه دوره جوانی و حالت نغمه خوانی !!!!
انسانی بغایت بزرگ و کاردان . خدا حفظ شان کند . آرزوی ما سلامتی شماست .